تابعیت مضاعف یا چندگانه وضعیت شخصی است که همزمان تابعیت دو یا چند کشور را دارد.
یعنی برخی کشورها به شما اجازه میدهند که به تابعیت آن کشور درآیید در حالی که همزمان تابعیت کشور قبلی خود را نیز حفظ کنید.
در تصویر زیر،کشورهای سبز آنهایی هستند که تابعیت دوگانه را قبول دارند.
مثال کشورهایی که تابعیت دوگانه را قبول دارند(کشورهای سبز در تصویر بالا):
چنانچه یک ایرانی در کشور فنلاند بخواهد به تابعیت فنلاند درآید ==> کشور فنلاند به او اجازه میدهد که همچنان تابعیت ایرانی خود را حفظ کند و پاسپورت ایرانی اش را نگه دارد
مثال کشورهایی که تابعیت دوگانه را نمیپذیرند(کشورهای قرمز در تصویر بالا):
چنانچه یک ایرانی در کشور دانمارک بخواهد به تابعیت دانمارک درآید ==> از نظر حکومت دانمارک او باید ابتدا تابعیت ایرانی اش را ترک کند ==> سپس تابعیت دانمارکی بگیرد (در صورت ترک تابعیت این فرد دیگر ایرانی محسوب نمیشود و برای سفر به ایران باید ویزای ایران بگیرد)
در مورد ترک تابعیت به این پست مراجعه نمایید.
یک نکته عجیب! در مورد تابعیت دوگانه در ایران!
یکی از مشکلاتی که قوانین ایران دارد و حقوقدانها مدتهاست بر سر آن اختلاف دارند (به دلیل تناقض های قوانین این است)
طبق قوانین ایران هیچ کس درون ایران نباید تابعیت دوگانه داشته باشد ==> اصل 41 قانون اساسی اینطور میگوید:
تابعیت کشور ایران حق مسلم هر فرد ایرانی و دولت نمی تواند از هیچ ایرانی سلب تابعیت کند، مگر به درخواست خود او یا در صورتی که به تابعیت کشور دیگری درآید.
این یعنی اگر یک ایرانی، مثلا به تابعیت کشور فنلاند درآمد ==> از آن لحظه دیگر شهروند ایران محسوب نمیشود و سفارت ایران حق ندارد به این فرد گذرنامه بدهد یا گذرنامه اش را تمدید کند و ...
اما در عمل اینگونه نیست!!!!
هنوز هم در ایران گاهی بحث میشود که ایرانیانی که در ایران هستند و تابعیت مضاعف دارند باید بروند و تابعیت خارجی را لغو کنند (اوج این مباحث در زمانی مطرح شد که جناب مدیرعامل محترم بانک ملی (خاوری) در یک حرکت محیر العقول به کانادا تشریف بردند)
در حالی که قانون ماده 988 قانون مدنی ایران اینگونه گفته شده است:
اتباع ایران نمی توانند تبعیت خود را ترک کنند مگر به شرایط ذیل :
1- به سن 25 سال تمام رسیده باشند .
2- هیات وزراء خروج از تابعیت آنان را اجازه دهد.
3- قبلا تعهد نمایندکه در ظرف یک سال از تاریخ ترک تابعیت حقوق خود را بر اموال غیرمنقول که در ایران دارا می باشند و یا ممکن است بالوراثه دارا شوند ولو قوانین ایران اجازه تملک آن را به اتباع خارجه بدهد و بنحوی از انحاء به اتباع ایرانی منتقل کنند زوجه و اطفال کسی که بر طبق این ماده ترک تابعیت می نمایند اعم از اینکه اطفال مزبور صغیر یا کبیر باشند از تبعیت ایرانی خارج نمی گردند مگر اینکه اجازه هیات وزراء شامل آنها هم باشد.
4- خدمت تحت السلاح خود را انجام داده باشند .
خلاصه اینکه این موضوع هنوز جای بحث دارد و تکلیف معلوم نیست. اگر کسی اطلاعات دقیق دارد لطفا به ما هم بگوید!